Peet van de Blauwpoort

Zo gastvrij als Peet altijd was geweest, zo hermetisch hield hij de laatste jaren van zijn leven de deur op slot. Niemand wist of Blauwpoort nog wel een hotel was en nog weer later vroegen mensen zich af of er überhaupt nog wel iemand woonde achter de neonletters.
Welzeker woonde daar iemand! Uitbater 'Peet van de Blauwpoort' checkte zo'n tien jaar geleden de laatste gast uit en daarna bleven de hotelkamers leeg. Hij overleed in maart van dit jaar op 80-jarige leeftijd. Zijn petekind Irene vertelt aan Hallo Dordrecht over het wel en wee van Hotel Blauwpoort, en vooral over de curieuze eigenaar.

Het hotel aan het Blauwpoortsplein. @ Caty Groen

Het begon met een advertentie

Peter, beter bekend als 'Peet', wordt in 1938 geboren in Amsterdam. Aanvankelijk was hij makelaar in tabak, maar hij komt in het hotelwezen terecht waar hij in 1964 de moeder van Irene ontmoet. Het stel trouwt in 1967. Irene vertelt: 'In 1972 stond er een kleine advertentie in De Telegraaf dat in Dordrecht een hotel ter overname wordt aangeboden. Ze stapten in de auto en namen het hotel aan het Blauwpoortsplein over. Het bestond uit vier naast elkaar gelegen woningen die verbouwd waren tot één complex. Beneden was de entree met een klein restaurant annex ontbijtruimte en koffiebar voor de hotelgasten, er was een flinke ruimte met een bar en een kleine dansvloer en natuurlijk de toiletten en de keuken. Op de verdieping waren kamers die varieerden in grootte en je kon kiezen tussen een kamer met of zonder bad.'

Het raam in de ontbijtkamer kijkt uit over het Blauwpoortsplein. @ Caty Groen

Tiptop achter het stuur

Die spiksplinternieuwe uitbaters maken van het hotel een groot succes, maar daar werd dan ook dag en nacht keihard voor gewerkt. Beiden waren heel charmant om te zien en menig voorbijganger draaide zijn hoofd om als het echtpaar voorbij kwam. Daar hielp ook wel de grote Amerikaanse auto bij die ze toen hadden waar hij tiptop gekleed achter het stuur zat en zij naast hem met een stijlvol kapsel, elegante japon en bijpassende schoenen. Want het was begin jaren zeventig en ze zagen er altijd prachtig uit. Irene: 'Het waren beide uitgesproken persoonlijkheden en die dynamiek werkte zakelijk prima, maar privé zorgde het voor botsingen. Zakelijk ging het heel goed, privé steeds minder.'

Het koffieapparaat in de ontbijttuimte annex hotelrestaurant en koffiebar. @ Caty Groen

Een vaste plek aan de bar

De bar van Hotel Blauwpoort had een aantal stamgasten en een ervan was Jan, die je kon uittekenen op zijn vaste plek aan de bar. Jan en Peet raakten bevriend, maar toen Jan de moeder van Irene beter leerde kennen werd hij verliefd en dat bleek wederzijds. De hoteluitbaters vroegen een echtscheiding aan, maar deden dat in goede harmonie.

Irene zegt: 'Ik werd geboren in het rooms-katholieke ziekenhuis, hemelsbreed een paar meter van het hotel. Peet kwam als een van de eersten op kraambezoek en die goede verstandhouding is altijd gebleven.'

Op de leestafel en aan de muur is de tijd stil blijven staan. @ Caty Groen

Nooit vergeefs een beroep

Als gezin kwam Irene met haar ouders geregeld bij Peet 'een bakkie' doen in de koffiebar van het hotel en Irene herinnert zich dat andere mensen nooit vergeefs een beroep op hem deden. Het was daarom extra zuur dat hij twee keer slachtoffer werd van een afschuwelijke overval in het hotel. Dat gebeurde in de jaren 90 en het heeft hem getekend voor de rest van zijn leven. Een zekere achterdocht bekroop de ooit zo joviale en behulpzame man. Maar nu maken we een te grote sprong in de tijd, want over die tussenliggende jaren valt zo veel te vertellen dat we meerdere delen hebben gemaakt over De wonderlijke geschiedenis van Hotel Blauwpoort.

Zaterdag 7 september staat hier deel 2 online. Met een nieuw filmpje!