Anno 1865

Al in 1865 was er een schoenenwinkel gevestigd in het pand op de Voorstraat dat later bekend zou worden als de schoenenwinkel van Pennings. Bij het leeghalen van het pand moest Leon Pennings (1954) afscheid nemen van het pand dat niet alleen zíjn geboortehuis was, maar ook dat van zijn vader.

Wég oude details

Het pand had verschillende stijlkenmerken, zowel in de woning als in de winkel. Het afscheid was onherroepelijk want het huis was bekend als beschermd stadsgezicht maar voordat de administratieve formaliteiten rondom de monumentale status geregeld waren, was de sloophamer iedereen te vlug af. Van de oude details in het huis is helaas niets meer over.

De tekst gaat onder de foto verder.

Uit 'Anders nog iets?' @ Caty Groen © Privébezit

Drie broers

De familiegeschiedenis in relatie tot de schoenenwinkel gaat terug tot 1919, weet Leon Pennings. 'Mijn grootvader komt uit Waalwijk. Met twee broers had hij plannen gemaakt om daar een schoenenfabriek te beginnen. Toen een van de broers overleed aan de Spaanse griep, besloten de andere twee hun plannen te laten varen.'

Het (groot)ouderlijk huis op de Voorstraat

Grootvader nam op 18 augustus 1919 de schoenenwinkel over op de Voorstraat van de gebroeders Schut, die daar al tientallen jaren een schoenenwinkel hadden gehad. 'Mijn grootouders gingen boven de zaak wonen waar in 1921 mijn vader werd geboren en een paar jaar later zijn zuster.'

Gemakschoenen en pedicure

Door de jaren heen specialiseerde de winkel zich in gemakschoenen. Achterin de zaak had grootvader de pedicure-afdeling. In 1910 was er door de voorgangers van de familie Pennings een grote verbouwing gedaan in Jugendstil-stijl. Gezeten naast de kachel in de winkel met de karakteristieke bouwkenmerken, wachtte grootvader op de klanten voor een pedicurebehandeling. De winkel en pedicure-afdeling hadden veel vaste klanten.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Uit 'Anders nog iets?' @ Caty Groen © Privébezit

Alles hun vaste plek

Niet alleen had de schoenenwinkel van Pennings veel vaste klanten, ook in de zaak zelf hadden veel dingen hun vaste plek. Die vaste waarden staan bij Leon voorgoed in zijn geheugen geprent. 'Als je voor de winkel stond was rechts de herenetalage en links de damesetalage. Binnen stonden op vaste plaatsen twee stoelen aan de linkerzijde om op plaats te nemen tijdens het schoenen passen en er stonden ook twee stoelen aan de rechterzijde. Tot op hoge leeftijd kwam mijn opa alle dagen naar de winkel, vooral nog om zijn vaste klanten te pedicuren.'

Jarenlang was de winkel in Jugendstil-stijl ook voor Dordtenaren een vaste waarde op de Voorstraat. Zelfs voor wie er nooit een voet over de drempel heeft gezet, kent vaak toch schoenenhandel Pennings.

^{NB. Alle afbeeldingen op deze pagina komen uit privébezit en mogen niet elders worden gebruikt.}

Lees het complete verhaal over de winkel van Pennings in het boek 'Anders nog iets?' Samen met tientallen andere interviews, verhalen en unieke foto's vormt 'Anders nog iets?' een uniek boek over verdwenen winkels in Dordrecht. Te koop in onze webshop en winkel.